ستاره حسنزاده
در شهر اصفهان مکانهای تاریخی و طبیعی بسیاری وجود دارند که مردم را برای گذراندن اوقات فراغتشان به سوی خود جذب میکنند ولی پل خواجو در این میان دارای نقش ویژهای است. نقشی موسیقائی که آوازخوانان و مخاطبانشان به این پل بخشیدهاند و از گذشته تا کنون آن را به مکانی برای اجرای زندهی موسیقی برای مردم تبدیل کردهاند. اهمیت این موضوع زمانی برجستهتر میشود که دریابیم در اصفهان و حتی ایران مکان عمومی دیگری برای عرضهی موسیقی وجود ندارد و این مکان نه تنها نیازهای مردم را در این زمینه به رایگان برآورده میسازد بلکه میتواند موجب جذب گردشگران بیشتر و ارزش افزوده برای اقتصاد شهر شود.
پس از پایان مطالعهی این نوشتار مخاطب به این نتیجه میرسد که پل خواجو درون فضایی طبیعی و فرهنگی قرار دارد که موجب انتخاب آن به عنوان مکانی برای اجرای عمومی موسیقی شدهاست. معماری پل و همچنین صدا و عطر دلپذیر آب و حضور همیشگی علاقهمندان به موسیقی در اطراف و زیر دهانههای پل مراسم آوازخوانی در پل خواجو را به شکل یک آئین درآوردهاست که حتی ممانعتهای قانونی در سالهای اخیر هم نتوانسته جلوی برگزاری آن را بگیرد و شواهد نشان میدهند که از زمان ساخت این پل تا به امروز این مکان با اجرای آوازهای ایرانی پیوند خورده و نقش مهمی در شکلگیری و ادامه مکتب موسیقی اصفهان داشتهاست.
کلمات کلیدی: اصفهان، پل خواجو، آوازخوانی، موسیقی، آگوستیک
مراجع فارسی
دیولافوآ، ژان (1361). سفرنامه دیولافوآ. ترجمهی علیمحمد فرهوشی. (چاپ اول). تهران: خیام.
قدسی، منوچهر (1379). یادنامهی تاج. اصفهان: مشعل.
میثمی، حسین (1389). موسیقی عصر صفوی. (چاپ اول). تهران: فرهنگستان هنر.
هاشمیمقدم، امیر (1385). مردمنگاری مراسم آوازخوانی پیرمردهای اصفهانی زیر پل خواجو. تهران: ماهور(31).
همایی، جلالالدین (1375). تاریخ اصفهان. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
منابع فارسی
دیولافوآ، ژان (1361). سفرنامه دیولافوآ. ترجمهی علیمحمد فرهوشی. (چاپ اول). تهران: خیام.
میثمی، حسین (1389). موسیقی عصر صفوی. (چاپ اول). تهران: فرهنگستان هنر.
هاشمیمقدم، امیر (1385). مردمنگاری مراسم آوازخوانی پیرمردهای اصفهانی زیر پل خواجو. تهران: ماهور.
همایی، جلالالدین (1375). تاریخ اصفهان. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
منابع لاتین
Burk A (2018), Mark Elliot. Iran, Lonely Planet.
Chardin J, Ferrier R. W (1996).
ParsipourM (2010). The Recent Renovations Of Khajoo Bridge In Esfahan And Criticisms.Iran.
Kurabayashi, Y. and Ito, T. (1992). Socio-economic characteristics of audiences for western classical music in Japan: a statistical analysis. In cultural Economics, R. Towse and A. Khakee (eds). Berlin: Springer- Verlag. (pp. 257-287).
Yilmaz Cakma, Bilgehan. Khaleghimoghaddam, navid (Apr, 2016). Spatial Analysis of Khaju Bridge As An Urban Element, In The Contex of Space Perception Through Senses. University Faculty of Architecture, Konya, Turkey.
مصاحبهها
آزادهفر، محمدرضا (1398). تهران: دانشگاه هنر تهران.
اعظمیکیا، منصور (1399). اصفهان: آموزشگاه موسیقی مقام.
انصاری، هرمز (1399). اصفهان: مصاحبهی تلفنی.
ستوده، نعمتالله (1398). آاصفهان: مصاحبهی تلفنی.
شفیعی، مرتضی (1399). اصفهان: هنرسرای خورشید.
طباطبایی، سیدرضا (1399). اصفهان: آموزشگاه موسیقی نیداوود.
نوروزی، نوید (1399). اصفهان: هنرسرای خورشید.
یاوریان ، اکبر (1399). اصفهان: مصاحبهی تلفنی.